Grootse avonturen in Ecuador

Zaterdagavond 5 dec. neem ik afscheid van Marico, Louis en Huanchaco. Het lijkt alsof ik naar België moet terugkeren en ik heb het er enorm moeilijk mee, het water staat me hoog. Ik probeer me te realiseren dat ik samen met 4 andere vrienden alweer een nieuw avontuur tegemoed ga in Ecuador en het nog geen tijd is om terug te keren... GELUKKIG!! We rijden de hele nacht door met de bus tot we in Mancora (noorden van Peru, ook wel dé plek om te surfen en uit te gaan genoemd) aankomen. We vinden s morgens halfslapend een hostel en kruipen nog even onder de lakens. (Zonder goed te beseffen dat dit het ritme van de hele trip zou gaan zijn) We treffen het goed en gaan lekker luieren op een afgelegen strand, zoeken afkoeling in het bruisende water en drinken kokossap, maar van surfen komt niks in huis. De golven lijken ons veel te klein en een plank veel te duur, dus laten we het maar zo. s Avonds hebben we het enorm naar onze zin met ons vijven! We kaartten erop los met de nodige cocktails, dronkemanspraat -en leute, uitdagingen voor de verliezers en placeren zelfs nog een dansje.
De volgende stop was in Ecuador in Cuenca. ( Tom en Imara moesten mee tot over de grens om hun visa te verlengen, Randa ging mee en zou vervolgens doorreizen naar Colombia en Vincent en ik wilden Ecuador verkennen voor 2 weken.) (Louis liet me beloven terug te zijn voor 20ste om samen met zijn familie in Lima Kerstmis te kunnen vieren. :))

Mijn eerste indruk was dat Ecuador er rijker uitzag dan Peru met zijn asfaltwegen en nette straten. Soms waande ik mij in Zwitserland met de vele balkons en bergen. Hoewel je aan de kerken kon zien dat het geloof en de eerbied er niet op veranderd was. Elke heilige kreeg nog steeds zorgvuldig zijn eigen plekje in de kerk en werd overspoeld met bloemen en goudwerk. Hoewel we ons alle 5 niet echt bewust waren van de nabijkomende Kerst, omwille van het gebrek aan sneeuw en koude, lieten de kerstbomen niets aan het toeval over...

Ik begon in Cuenca mijn lange zoektocht naar een sombrero. Op onze weg kwamen we riviertjes tegen, bezochten we een museum en een "natuurpark" en sloten onze dag af met een uitzicht over de hele stad. (Achteraf bekeken was dit een van de mindere steden die we bezochten...)