Thomas in Peru

Eindelijk was het zo ver!! ;) Mijn liefje was op komst! Gisterenochtend om 7u is mijn lieve schat opnieuw huiswaarts gekeerd. Heb voorlopig even het gevoel dat ik in een gat val. Weet even niet wat ik moet denken, doen of zeggen... Ben weer alleen en probeer draad van alledag terug op te pikken. Hopelijk kan ik me nog 2 maanden bezig houden, want eerlijk gezegd heb ik het er voorlopig moeilijk mee...
Na een weekje te reizen met mijn schat en nadien een weekje in Huanchaco te vertoeven, voel ik me als een echte toerist. Heb dan ook niet veel omhanden gehad hier en begrijp de mensen nu wel die me met grote ogen aankijken als ik ze vertel dat ik hier bijna 6 maanden blijf. Waar is de tijd dat ik geen tijd had voor zaken, dat ik uren tekort kwam in een dag om alles gedaan te krijgen?
Nadat ik mijn lieve schat in de luchthaven had uitgewuifd ging ik met een emmer glas en wat tegenzin naar MdN (Zoals beloofd aan Lizzy voor het recycleringsproject). Bleek dat ze niet zo goed was en terug naar huis gekeerd is. Ook de jongens zelf waren spoorloos. Op mijn terugweg langs het strand kwam ik ze tegen. (Kijkend naar de surfkampioensschappen)
Ik vond het leuk om ze alsnog tegen het lijf te lopen en bleef wat hangen om te babbelen en onozel te doen. (De barman van een resto hier kwam flyeren en deelde gadgets uit. Hij was zo rond om een aansteker (als reclamestunt) te geven aan een jongen van MdN. Ik sprak hem erop en hij dacht dat ik de aansteker wou, dus gaf mij er ook een. Ik dacht; snapt hij het nu niet of wil hij het nu niet snappen? In elk geval had ik nadien veel moeite om de aansteker aan Naiser terug te vragen, maar met resultaat.
Laat ons even terug gaan in de tijd... althans voor een twee-tal weken. Ik stond nerveus en vol ongeduld Thomas in de luchthaven van Lima op te wachten. Ik had al een lange busrit vanuit Trujillo achter de rug. Toen ik mijn schatie zag, kon ik het bijna niet geloven. Hij is echt in Peru!! Eerste nacht bleven we gezellig in onze hotelkamer (niet dat we ver gingen lopen, want we zaten toch wel een heel eind van het centrum.) De volgende dag bezochten we Lima en bleek dat het de 475ste verjaardag was van de stad en een grote stoet van heiligen (gedragen door stoere... en ook minder stoere mannen), danskoppels (jong en oud die de marinera (typische dans met de fameuze zakdoekjes) dansten), muziekanten en acteurs maakten de straten onveilig. Ook Plaza de Armas en de vele kerken en andere belangrijke gebouwen er rond ontbraken natuurlijk niet aan ons bezoek. s Avonds gingen we een kijkje nemen bij de prachtige fonteinen (heel romantisch... en nat). Blijkbaar werd veel geld in de constructie ervan gestoken met als doel toeristen te lokken... tot ergernis van heel wat inwoners. (Stel je voor hoeveel mensen ze van drinkwater hadden kunnen voorzien ipv dit complex te bouwen bijvoorbeeld.)
Na 1 dag en 2 nachten in Lima vertrokken we met de vlieger (zie magnifieke fotos) richting Cuzco. Na een uitgebreid ontbijt en een korte vlucht (1u) zochten we de bezoekmogelijkheden voor de MP. Deels met de taxi, deels al wandelend (en sleurend met de rugzakken) vonden we redelijk vlot waar we al onze tickets moesten kopen. (toch wel voor een stuk dankzij mijn voorbereidingen ;)) 18 jan. waren we dan ook al op weg naar Agua Calientes (stadje dichtbij MP, waar nu zoveel toeristen vastzitten omwille van de enorme regenval!... hadden wij even geluk dat we daar op tijd vertrokken waren!!) met de trein (de fameuze backpacker trein) eerst naar Ollantaytambo. Vanuit de trein konden we al een aantal mooie kickjes nemen van de jungle met prachtige groene schakeringen, er tussen de bruine, wilde rivier en op de achtergrond de reusachtige bergen. Ook kregen we al een voorsmaakje van de terrasbouw. Eenmaal in AC werden we overspoeld door artesaniamarktkraampjes. (een paradijs voor mij maw!) Prachtig zeg maar; het stadje, de spoorwegen, de bergen en dat alles in het groen. Natuurlijk mag daar een romantisch etentje niet aan ontbreken in een supergezellig restaurantje. Alleen viel mijn lieve schat hier van de 'gezelligheid' een aantal keer letterlijk in slaap.
De volgende dag vroeg uit de veren om in de rij te gaan staan om de bus te nemen naar de MP (4u). Toen begon het een beetje te spetteren en werden de regenponchos bovengehaald. Vervolgens gingen we met de grote rugzakken de bus op en zaten geplet tussen raam en zetel. Tijdens het rijzen van het ochtendlicht, de wolken en de vele toeristen, arriveerden we aan MP. (=de oude berg) Het was PRACHTIG!!! (We zagen zelfs lamas lopen op de MP.) Na er 6u! (redelijk lang toch wel, maar we haalden dan ook alles uit het geld dat we ervoor hadden betaald ;)) rondgelopen te hebben hadden we het zowat gezien ;). Ons bio-ritme had een draai gekregen en terwijl anderen nog aan hun dag moesten beginnen, waren wij al moe gewandeld. Na ons magnifiek bezoek door wind, regen en zon gingen we relaxen in de warmwaterbaden van AC. Er was een prachtig restaurant/bar met diverse kleuren (typisch) die mijn kamer zou kunnen/mogen zijn :).
De terugrit was in de Vistadome trein waar we een snack, ramen zijwaarts en boven ons + een modeshow kregen. We waren redelijk 'versleten' toen we in Cuzco aankwamen met de taxi. Vanuit het hostel, op het dakterras, hadden we een mooi uitzicht over de stad. Onze mutsen die we kochten in Lima kwamen goed van pas. In de straten vonden we de volgende dag kraampjes, typisch geklede mensen (al dan niet met lama) vragend voor fotos, bedelaars, straatverkopers, masseuses enz. (van deze laatste profiteerden we met volle teugen!) Ook genoten we van de nacionale 'lekkernijen' zoals ceviche (vergelijkbaar met picante sushi-> niks voor ons dus!), gevulde peper (natuurlijk super pikant) en zo. Gelukkig konden we ook genieten van pastas, hamburgers en ... pizzas! ;)
De volgende dag organiseerden we een bustrip naar een aantal steden in de buurt. (Pisac, Ollantaytambo en Chinchero.
In Pisac bezochten we de typische markt en ruines o.a. In Ollant. nog ruines en in Chinc. een zeer mooi en autentiek kerkje.
We hadden soms kibbelingetjes, maar ook ook zeer veel mooie, lieve, romantische en soms ook gewoon hilarische momenten samen!! :)
Eenmaal veilig en wel thuis (in Huanchaco) bezochten we de verschillende plekjes, restos, enz. die moesten gezien zijn. Mijn verjaardag was zeer speciaal omwille van het feit dat het hier gebeurde in Peru en ondanks de afstand kreeg ik kaartjes en zelfs cadeautjes vanuit Belgie (waarvoor trouwens dank (speciaal aan Kerlijn, verrassend!!). Ik kreeg verder een armbandje, de Spaanse versie van Harry Potter, een licra on te surfen, een taart (waar ik bijna met mijn neus werd ingeduwd), een typische biscuitkoek en een liedje op de gitaar! (super!) s Avonds gingen schatie en ik uiteten en waren we als het ware op stap in onze trouwkledij. (Geen paniek dat is nog niet voor meteen!)
Het waren leuke dagen samen; surfen, zwemmen, Chan Chan bezoeken, een kijkje nemen in de kerk en op de pier, galgje spelen, koken, elkaar met bloem besmeuren, uit eten, urenlang op lookbroodjes wachten, verhaaltjes voorlezen, kruiswoordraadsels oplossen, filmpje bekijken, shoppen, afdingen, uitgaan naar Sunkela, kibbelen, serieuze conversaties,... en zo veel meer tot we op 29 januari om 7u in de luchthaven zaten en beseften dat de tijd voorbij gevlogen is, we elkaar nog enorm graag zien en we elkaar nog voor 2 maanden moeten missen...