Een drukke agenda met van alles wat

Zondag 14 febr. ook wel gekend als Valentijn, maar ja wat maakt het uit als je liefje aan de andere kant van de aardbol zit?!
Linda is terug en dat maakt veel goed! Ze vormt ook af en toe wat een buffer tussen Louis, Alex en mij. Had het er even moeilijk mee vandaag dat ik Alex haar badkamer niet meer mag gebruiken, omdat ik haar niet zou helpen poetsen. Naar mijn mening is haar conclusie niet juist, maar ja ik liet het erbij. In plaats van me druk te maken en me af te vragen waar ik nu weer in de mist was ingegaan, vroeg ik het haar kort erna op de vrouw af. Achteraf bekeken had ik goed gehandeld. Ik luchtte mijn hart bij Thomas en besefte dat ik hem meer en meer begin te missen!
s Avonds legde Linda me mijn (en die van Thomas) Maya-horoscoop en weefspel uit. Het was superinteressant en verhelderend, soms zelfs een beetje freaky! Mijn opdracht is: leren loslaten! Vrijdag en zaterdag was ik vooral bezig met het huis aan de kant te doen (lees: de boel te drogen, platiek gaan kopen en op de daken leggen,...) Ik had veel plannen, maar al bij al deed ik slechts enkele zaken. Morgen is een andere dag met opnieuw een druk programma; 6u30 surfen, 9u honden, 15u Spaans, vervolgens MdN en om 21u naar Trujillo om straatkinderen te ontmoeten. (zullen zien...)
Jammergenoeg heb ik nog geen kennis gemaakt met de straatkinderen in Trujillo. Ik heb er 45 min. staan wachten aan de poorten van de universiteit, maar tevergeefs. Uiteindelijk ben ik dan maar terug huiswaarts gekeerd.
MdN heb ik maandag even overgeslaan, omwille van het drukke programma. Dinsdag herinnerde ik me dan dat ik eigenlijk beloofd had te helpen brainstormen voor carnaval. (zat. is het carnaval voor de kinderen en MdN roept de hulp in van een aantal vrijwilligers. Nu zijn er nog 3 meisjes die er ook vrijwilligers zijn. Mijn opdracht was om hen te motiveren om deel te nemen en te helpen. Gladys vroeg of ik enkele zaken kon verduidelijken in het Engels voor hen. (zo word miscommunicatie vermeden!) Uiteindelijk ging ik di. ipv ma. en al snel kwamen we tot een idee voor een thema. We dachten om iets te doen rond het recycleringsproject en kozen voor 3 personen die de containers (glas, PMD en karton) zouden voorstellen. Vervolgens 2 jongens die de vuile stad en 2 de propere stad zouden representeren. Als laatste zou je dan ik hebben die met de tricyclo rijd met daarin de vuiligheid. Dus we gingen aan het werk om het thema te realiseren. (met ´we´bedoel ik hoofdzakelijk Alejandro en mezelf.) De kinderen willen wel participeren in de stoet, maar zijn liever lui dan moe.
Woe. opnieuw een hele dag in MdN. Tussendoor nam ik opnieuw Spaanse lessen en ´s avonds ging ik met Nilo (een vriend) iets eten en wat bijpraten. Ik vloog dus weer van het ene naar het andere.
Donderdag ging ik wandelen met de hondjes en in de namiddag naar MdN. Daar vertrok ik met Alejandro richting Plaza de Armas om ons in te schrijven voor de carnavalstoet voor zaterdag. Ondertussen waagde ik mijn kans en vroeg of ook honden mochten deelnemen. Dit ging jammergenoeg niet. (Rafaella en ik wilden nl. een sponseractie organiseren om een watertank te kunnen kopen voor het hondenasiel. We hadden eerst het idee om eten en drank te verkopen in Huanchaco ten voordele van het hondenasiel, maar we schoten maar niet in actie, hadden daarvoor toestemming nodig van het stadhuis en doordat alles hier zo rap(!) verloopt op vlak van administratie... uiteindelijk hadden we een beter idee. Ik riep andere vrijwilligers op om ons te helpen bij een grote sponsertocht. Verkleed als honden (met oren, neus en staart), pafletten met foto's van de honden en teksten vragend om een bijdrage, een rugzak met hondeneten, een hond in de ene hand met t-shirt aan met tekst op en een lege fles water in de andere hand (om het geld in te verzamelen) zouden we de straat op gaan.) Ik dacht namelijk dat het mooi meegenomen zou zijn, moesten we wat reclame kunnen maken door ook zaterdag in de stoet mee te lopen, maar dat zou te gevaarlijk zijn voor de kinderen met al die honden en we zouden ook niet voldoende opvallen tussen het verkleed volk... Vrijdag was het zover, we gingen de straat op en ik voelde me een bedelaar..., maar onze actie was een succes! We haalden toch al 270 Soles!:) Grappig dat Peruanen ons te hulp schoten en toeristen ons voorbijliepen of met de smoes afkwamen dat ze al vrijwilligerswerk deden. Ik ben allesinds tevreden met onze inzet!
Morgen is een nieuwe dag in MdN voor carnaval en zondag neem ik een dag vrijaf, want ik geraak uitgeput! Nu ja ik doe het allemaal met veel liefde, zowel voor de hondjes als voor de kindjes! Zondag is er sprake van naar Salpo (sierra= de bergen) te gaan. Dat zou fantastisch zijn!! Nu nog afwachten. Hopelijk hoor ik nog iets van Lesley om ons straatbezoek van de kinderen over te doen. En als alles goed gaat, help ik Annie donderdag met een huisbezoek aan o.a. de familie van Juan Carlos. Juan Carlos is woe. vertrokken naar Casa de Jovenes, omdat hij ondertussen 15 jaar is en dus te oud om in MdN te blijven. Vrijdag de 26ste mag ik niet vergeten om met de jongens naar de cine te gaan zoals beloofd. Ieder einde van de maand doen we iets samen en ik kwam met dit voorstel af, omdat het eens iets anders is en best leuk kan zijn voor hen. Veel plannen maw en ondertussen vliegt de tijd enorm snel voorbij!! We zijn alweer weekend, ik bedoel...